大唐：让开，这锅我背
大唐：让开，这锅我背最新章节：
任晓文碍于自己老师的身份，没敢过去抱住凡天
身为上个时代的人物紫皇最是清楚真魔的强大
静静听完了武姿的提议，苏哲先想了想，随后轻轻摇头
“抛开功法不提，修行之人，谁的功法又不带增寿功效，多少而已，只说服丹
今日见青城山，三十六峰垂挂，得天独厚，与这剑法之的地煞之意，不谋而合
将我捧在怀中，将你的衣服盖在我幼弱的身躯之上，一路对我嘘寒问暖，不让我受任何委屈
就在前一刻，元辰和一种手下对独孤悔和团团他们直接动手
这些东西放在纳戒保存就好，也没必要一定要卖掉，有一定的危险不说，他现在也不缺灵石
程漓月打起精神，与她额头相抵，亲呢的撞了撞，“没事，妈咪不累
古或今掐诀一点，一道纤细金光射出，和宏大的暗红光柱撞在一起
大唐：让开，这锅我背解读：
rèn xiǎo wén ài yú zì jǐ lǎo shī de shēn fèn ， méi gǎn guò qù bào zhù fán tiān
shēn wèi shàng gè shí dài de rén wù zǐ huáng zuì shì qīng chǔ zhēn mó de qiáng dà
jìng jìng tīng wán le wǔ zī de tí yì ， sū zhé xiān xiǎng le xiǎng ， suí hòu qīng qīng yáo tóu
“ pāo kāi gōng fǎ bù tí ， xiū xíng zhī rén ， shéi de gōng fǎ yòu bù dài zēng shòu gōng xiào ， duō shǎo ér yǐ ， zhǐ shuō fú dān
jīn rì jiàn qīng chéng shān ， sān shí liù fēng chuí guà ， dé tiān dú hòu ， yǔ zhè jiàn fǎ zhī de dì shā zhī yì ， bù móu ér hé
jiāng wǒ pěng zài huái zhōng ， jiāng nǐ de yī fú gài zài wǒ yòu ruò de shēn qū zhī shàng ， yī lù duì wǒ xū hán wèn nuǎn ， bù ràng wǒ shòu rèn hé wěi qū
jiù zài qián yī kè ， yuán chén hé yī zhǒng shǒu xià duì dú gū huǐ hé tuán tuán tā men zhí jiē dòng shǒu
zhè xiē dōng xī fàng zài nà jiè bǎo cún jiù hǎo ， yě méi bì yào yí dìng yào mài diào ， yǒu yí dìng de wēi xiǎn bù shuō ， tā xiàn zài yě bù quē líng shí
chéng lí yuè dǎ qǐ jīng shén ， yǔ tā é tóu xiāng dǐ ， qīn ne de zhuàng le zhuàng ，“ méi shì ， mā mī bù lèi
gǔ huò jīn qiā jué yì diǎn ， yī dào xiān xì jīn guāng shè chū ， hé hóng dà de àn hóng guāng zhù zhuàng zài yì qǐ
